Αγγλία – Ελλάδα με οικογένεια μέρος 2
Για όσους παρακολουθούσανε αυτό το blog σκεπτόμενοι την μεατανάστευση, νομίζω σας χρωστούσα αυτό το άρθρο.
Είναι γραμμένο στο άλλο μου blog www.nationoftwo.wordpress.com
Καλή συνέχεια!
Αστειευόμενη πριν κάποιες μέρες είπα σε μια καινούρια φίλη ότι εμείς που έχουμε ζήσει πολλά χρόνια εκτός πατρίδας είμαστε σαν τα μεταλλαγμένα. Έτσι αισθάνομαι όταν μιλώ με πολύ κόσμο στην Ελλάδα και την ευρύτερη Αγγλία. Στο Λονδίνο βρήκα το σπίτι μου. Εδώ είμαστε όλοι μεταλλαγμένοι. Καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούμε να ταυτιστούμε και ακόμα και οι Άγγλοι του Λονδίνου έχουν μάθει να ζουν με μας και ως ένα σημείο τους έχουμε μεταλλάξει κι εκείνους. Έτσι αισθάνομαι.
Κατα την μετάβαση Λονδίνο-Ελλάδα-Λονδίνο έμαθα κάποια πράγματα και σας τα γράφω αν και βαρύτητα θα έχουν μόνο για όσους είναι επίσης «μεταλλαγμένοι».
1) Να κοιτάζω το εδώ και όχι το εκεί. Πριν έρθουμε Ελλάδα αφιέρωνα ώρες ολόκληρες με το να τσεκάρω τον καιρό, τα νέα, δρώμενα να προσπαθώ να έχω επαφή με την άλλη χώρα. Και όσο αυτό συνέβαινε τόσο έχανα τη ζωή εδώ. Τώρα που γύρισα βλέπω πράγματα γύρω μου σαν καινούρια! Και συνεχώς αναρωτιέμαι γιατί δεν μπορούσα να τα δω παλιότερα.
2) Να δίνω τη βοηθειά μου μόνο όταν μου τη ζητάνε. Πριν έρθω ήθελα όση επαγγελματική εμπειρία είχα να τη μεταφέρω στη χώρα μου. Έτσι αισθανόμουν ότι θα προσέφερα. Όταν όμως ήρθα κανένας δεν ήθελε να ακούσει, αντιθέτως τα όσα πήγαινα να πω ενοχλούσαν. Πολλοί μου είπανε «εδώ είναι Ελλάδα». Και εκεί η κουβέντα τελείωνε. Με βλέπανε δηλαδή σαν κάποια που ήρθε με κύριο σκοπό να προβάλλει ότι ήταν εξωτερικό τόσα χρόνια. Δεν είναι έτσι. Όσοι με ξέρουν σαν άνρθωπο ξέρουν πως δεν είμαι της προβολής. Έμπαινε πάντα το ταμπελάκι «αυτή που ήρθε από έξω» και χάσαμε την ουσία.
3) Ότι τελικά δεν χρειαζόταν να αλλάξω τη ζωή μου επειδή ξεκινούσαμε οικογένεια. Αλλιώς τη φαντάζόμουνα τη φάση με άντρα και παιδί. Κάπου περιτριγυρισμένοι από αδέρφια, ξαδέρφια, γονείς και ονομαστικές εορτές. Τίποτα απ’όλα αυτά δεν είχα. Όταν όμως έμεινα έγκυος με έπιασε μια μανία ότι πρέπει να τα αποκτήσω. Να μπούνε τα πράγματα στη θέση τους, νόμιζα. Δεν είχα συνειδητοποιήσει όμως πως έτσι ακύρωνα όλη μου τη πραγματική ζωή. Αυτή που χωρίς να καταλάβω λιθαράκι λιθαράκι είχα χτίσει τόσα χρόνια. Και τελικά, έμαθα, μπορεί να είναι χαρούμενη η οικογένεια μας ακόμα και αν δεν είναι όπως τη φανταζόμουνα.
4) Τα λεφτά είναι πολύ σημαντικά! Όσοι με ξέρουν γνωρίζουν πως με μεγαλώσανε με έντονο το στοιχείο «τα λεφτά δεν είναι το παν». Πάντα είχα άλλους στόχους και προς το τέλος των προτεραιοτήτων ήταν τα χρήματα. Όταν πήραμε την απόφαση να έρθουμε Ελλάδα ξέραμε ότι οικονομικά θα είμασταν πολύ χειρότερα απ’ότι εδώ. Είπαμε, δε πειράζει γιατί θα έχουμε άλλα. Μια φίλη μου, που δυστυχώς σκέφτεται με τον ίδιο με μένα για τα χρήματα, μου είπε κάποτε «μα για να βγάλεις λεφτά πρέπει και να το έχεις προτεραιότητα και εμείς δεν το έχουμε». Αυτό που έμαθα είναι ότι τα χρήματα μπορούν να σου εξασφαλήσουν μεγάλη εσωτερική γαλήνη και αυτοπεποίθεση και αυτό σε αλλάζει σαν άνθρωπο. Δεν είναι απλά θέμα απληστίας δηλαδή όπως πίστευα.
Αυτά λοιπόν, γράφω για όλους όσους τύχει να βρεθείτε σε αυτό σε τούτα τα ηλεκτρονικά λημέρια επειδή το κορμί σας είναι σε μια χώρα αλλά ο νους σε άλλη.
Εδώ σταματάει αυτό το μπλογκάκι, λοιπόν, έτσι πολύ απλά όπως ξεκίνησε. Για όλους εσάς που με διαβάσατε και χαρήκατε με τις αναρτήσεις μου δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο με κάνατε και χάρηκα με τον ενθουσιασμό σας! Δεν γίνεται όμως να συνεχίσω να υπάρχω σαν γαϊτανάκι. Πρέπει να υπάρχω σαν εγώ, στη χώρα που είμαι τώρα. Άλλωστε το βλέπω οτι ό,τι σας γράφω, το φιλτράρετε πλέον μέσα από το γεγονός ότι δεν είμαι εκεί και νομίζετε ότι εξιδανικεύω μια άλλη χώρα, πράγμα που με φθείρει.
Καλή συνέχεια!
Γλέντια ακόμα και βασιλικά
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
Πριν από κάποια χρόνια, το 2002, η βασίλισσα Ελισάβετ γιόρτασε τη χρυσή επαίτειο βασιλίας. Τι θα πεί αυτό δεν έχει σημασία. Θυμάμαι, όμως, που ήμουν με τον άντρα μου κατα σύμπτωση σε ένα μικρό και φτωχικό μέρος της Αγγλίας. Το πρωί την επαιτείου ο δρόμος έκλεισε, τραπεζάκια στηθήκανε, βγήκανε όλοι οι γείτονες και φέρανε φαγητά διάφορα, τα παιδιά παίζανε στους δρόμους και κάπου στο μπακγκράουντ έπαιζε το bbc με διάφορα τραγούδια αφιέρωμα. Αυτό που σας περιγράφω είναι σπανιότατο συμβάν για την Βρετανία.
Στην Ελλάδα μεγαλώσαμε με τα νταούλια στη διαπασών και τον κόσμο να χορεύει στις πλατείες. Ο ημερολογιακός χρόνος έχει πάρα πολλές γιορτές και αφορμές για γλέντια και ξεφαντώματα. Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Απόκριες, Πάσχα, Πρωτομαγιά, Δεκαπενταύγουστος, Εθνικές και ονομαστικές εορτές. Εδώ τα πράγματα έχουν αλλάξει. Για διάφορους πολιτικοκοινωνικούς λόγους δεν γιορτάζουμε παρα μόνο τα Χριστούγεννα και αυτά με πολύ εμπορικό χαρακτήρα. Ο πεθερός μου μου λέει πως θυμάται του Αγ. Γεωργίου, που είναι ο προστάτης της Αγγλίας, να είναι αργία και να σημαιοστολίζουν. Δεν υπάρχει αυτό πια. Όλες οι αργίες μας, και δεν είναι πολλές, είναι άχρωμες. Δεν ονομάζονται καν, είναι απλά bank holidays ακόμα και αυτή του Πάσχα. Είμαστε μια πολυπολιτισμική χώρα και πολύς κόσμος πιστεύει πως για να μπορέσει η χώρα να αγκαλιάσει τόσες εθνικότητες έπρεπε να «πνιγούν» πολλά από τα δικά τους ήθη και έθιμα. Ειλικρινά δεν ξέρω. Δεν ήμουν εδώ για να ζήσω τη διαφορά. Βλέπω όμως ότι τους λείπει η γιορτή και το γλέντι.
Δεν έχω κάποιον γύρω μου που να μιλάει με αγάπη και ενθουσιασμό για το γάμο του Ουίλιαμ και την Κέητ. Βλέπω όμως πολύ κόσμο να θέλει να βρεθεί με παρέα για να τον δει. Και έτσι, όπως ακούω, στήνονται διάφορες εκδηλώσεις. Βλέπουν τη βασιλεία σαν μια παράδοση, μια πολιτιστική σταθερά. «It’s part of our inheritage» μου είπε μια φίλη. Γι αυτό όταν βλέπετε υπερβολές για το βασιλικό γάμο της άλλης εβδομάδας προσπαθείστε να θυμηθείτε πόσο πλούσιοι είναι οι Έλληνες σαν λαός και μη μας συνερίζεστε εμάς εδώ στη μεγάλη Νήσο.Έχουμε λόγο που γλεντάμε και δεν είναι απαραίτητα ο προφανές.
Το βλέπω, δεν είναι δα και τόσος καιρός που ήμουν Ελλάδα, οτι ζούμε δύσκολες οικονομικά χρόνια. Και το ακούω και στις φωνές των φίλων και γνωστών στην Ελλάδα. Όμως, προσπαθείστε αυτό το Πάσχα να γλεντήσετε. Είτε με σφιγμένη τη καρδιά, είτε με αγωνία στα μάτια, σφιχταγγαλιαστείτε το Μεγ. Σάββατο και γλεντήστε την Κυριακή. Γιατί για τους Έλληνες το Πάσχα είναι πολύ περισσότερα από άλλη μια μέρα. Η ψυχή της χώρας, είναι κυρίως τα ήθη και τα έθιμα και οι παραδόσεις μας. Αυτά μας χαρακτηρίζουν και μας δένουν σαν οικογένεια και σαν λαό και αυτά έχουμε τη δύναμη να τα συνεχίσουμε, αρκεί να το θέλουμε!
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !
Ας κρατήσουν οι χοροί — Διονύσης Σαββόπουλος
Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί
Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες
Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο ʼλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές
Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί
Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου
Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που ‘χε βρει
Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία
Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν’ ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
Μια φορά κι έναν καιρό, αλήθεια όμως!
Εδώ και μήνες γίνονται οι ετοιμασίες για το γάμο του Πρίγκιπα William και της Kate Middleton. Η χώρα ζει στο πυρετό των ετοιμασιών! Ο γάμος σηματοδοτεί την ανανέωση στα Βασιλικά δρώμενα, είναι λένε ένας πιο σύγχρονος γάμος.
Queen Elizabeth and the Duke of Edinburgh (πηγή: http://bit.ly/eWI3dm)
Σε παράλληλες οθόνες σχεδόν, παρακολουθούμε τις λεπτομέρειες της ημέρας και τα σύγχρονα δρώμενα: η Kate θα περάσει το τελευταίο βράδυ σε ξενοδοχείο με τους γονείς της πράγμα άκρως αντιφατικό με την πίεση, λένε, που ασκήθηκε στην Νταϊάνα και η οποία τελικά, πέρασε το βράδυ μόνη της στο παλάτι. Από την άλλη οι διαδηλώσεις στους δρόμους για τις αλλαγές στην οικονομία έχουν αποτέλεσμα να ξεχυθεί ο κόσμος στους δρόμους. Πολλοί φοβούνται ότι η ημέρα του γάμου θα έχει επεισόδια.
Αυτές τις μέρες, πάντως, πρέπει να είναι ωραίο να δουλεύεις στις αρχειοθήκες του BBC! Έχουν πάρει φωτιά! Αφιερώματα ολόκληρα με εικόνες από διάφορους βασιλικούς γάμους! Τις προάλλες έδειχναν και τις προετοιμασίες του γάμου της Ελισάβετ (1947 παρακαλώ!) με βιντεάκια σε ασπρόμαυρο, και συνεντεύξεις από τις μοδίστρες και τα παιδάκια της χορωδίας τότε και άλλα. Πήγανε και τους βρήκανε και τώρα γερόντια πια και τους ξαναπήρανε συνέντευξη. Αλλά αυτό που δεν ήξερα καθόλου ήταν την ιστορία γάμου της κατα τ’άλλα αυστηρής και συντηρητικής Βασίλισσας Ελισάβετ!
Tο νυφικό της Βασίλισσας Ελισάβετ, ολομέταξο και σχεδιασμένο από τον Norman Hartnell. Μάλιστα το ντοκυμαντέρ έλεγε ότι δεν είχαν αρκετό μετάξι για το φόρεμα και ότι λόγω πολέμου, δεν μπορούσαν να προμηθευτούν από την Ιταλία αφού ήταν αντίπαλοι. Χρειάστηκε, λοιπόν να φέρουν το μετάξι από την Κίνα με πολλές δυσκολίες. (η φωτογραφία από εδώ http://bit.ly/eDKlcg)
Η Βασίλισσα Ελισάβετ γνώρισε τον Πρίγκιππα Φίλιππο στο γάμο ενός ξαδέρφου της και όταν ήταν μόλις 13 ετών και η χρονολογία 1937. Ο έρωτας, έλεγε το BBC, παρά την ηλικία της Ελισάβετ, ήταν παράφορος! Μάταια προσπαθούσε η μητέρα της να την αποτρέψει! Στα μέσα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και με την Βρετανία στα χαρακώματα, τη χώρα να έχει οικονομικά εξουθενωθεί και το πολιτικό σκηνικό να είναι ρευστό, το τελευταίο πράγμα που ήθελε η βασιλική οικογένεια ήταν έρωτες με τον Πρίγκιπα της Ελλάδας, μιας χώρας που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε δείξει ποιά πλευρά του πολέμου θα στήριζε. Το ζευγάρι, έστελνε ερωτικά γράμματα ο ένας στον άλλον κάτω από τη βασιλική μύτη της μητέρας της! Ο Φίλιππος υπηρέτησε στο British Royal Navy και μάλιστα, σύμφωνα με το ρεποστάζ του bbc, πολέμισε απέναντι στα δεύτερά του ξαδέρφια που ήταν Γερμανοί και υποστηρικτές του Χίτλερ . Ήταν αυτή του η κίνηση που μάλλον έκανε τη μέλλουσα πεθερά του να ενδώσει στον έρωτα της Πριγκίπισσας, τότε, Ελισάβετ. Ο νεαρός, όμως, έπρεπε καταρχάς και για σιγουριά να απαρνηθεί τον τίτλο του. Ο Φίλιππος δε δίστασε και το Μάρτιο του 1947, άφησε τον τίτλο του Πρίγκιπα της Ελλάδος και πήρε το όνομα του Βρετανού παππού του Mountbatten. Ήσυχη, πια η βασιλική οικογένεια ότι ο έρωτας της κόρης τους δεν θα αναγκάσει τη Βρετανία να αλλάξει την πολεμική τακτική για την οποία όλο το έθνος είχε επενδύσει, δήλωσε τους αρραβώνες της μέλλουσας Βασίλισσας με τον «Lieutenant Philip Mountbatten». Μετά τους γάμους, βέβαια, ο πεθερός του Φίλιππου τίμησε το γαμπρό του με τον βασιλικό τίτλο Duke of Edinburgh.
Αλήθεια, ξέρατε εσείς ότι γινόντουσαν όλα αυτά και μάλιστα ότι αφορούν και το παρελθόν της δικής μας χώρας; Και τί ιστορία αγάπης όμως! Ένα αληθινό παραμύθι!
τα γαμήλια γοβάκια (πηγή: http://bbc.in/fkkUEu)
Mαραθώνιος Λονδίνου – Φωτορεπορτάζ!
Πήγαμε, τους είδαμε, τους εμψυχώσαμε, περάσαμε υπέροχα και φύγαμε με τους μισούς αποφασισμένους να συμμετέχουν τουχρόνου (λέμε τώρα..).
Ο Μαραθώνιος του Λονδίνου είναι ένα από τα σημαντικά events που γίνονται κάθε χρόνο στο Λονδίνο. Ο κόσμος που συμμετείχε φέτος έφτανε τους 37χιλιάδες και η διαδρομή γραφική αφού περνά από κάποια κομβικά σημεία του Λονδίνου. Η απόσταση που διανύουν οι δρομείς είναι, η παραδοσιακή Ελληνική, αυτή των 42.195 km. Ο μαραθώνιος του Λονδίνου είναι από τα πιο συμμαντικούς μαραθώνιους στο κόσμο και γι αυτό σιγκεντώνει άπειρες αιτήσεις και αν θέλεις να συμμετέχεις (γκουχου) πρέπει να δηλώσεις συμμετοχή πολλούς μήνες προκαταβολικά. Το 25% περίπου των δρομέων τρέχουν για κάποιο φιλανθρωπική οργάνωση όπως Great Ormond Street Childrens Hospital, Cancer Research Foundation, the British Heart Foundation και άλλες πολλές. Για να τραβήξουν τη προσοχή του κοινού και να σιγκεντρώσουν χρήματα, πολλοί από αυτούς ντύνονται με αστείες στολές. Το γαϊτανάκι, μοιράζεται το κλίμα και σας αναμεταδείδει φωτορεπορτάζ από τις πιο αστείες ενδυμασίες! Απολαύστε τους!
το άλογο!
δεν ξέρω τί έκανε τούτος εδώ αλλά πολύ κούραση.... ουφ!
ζογκλέρ και δρομέας! Δύο σε ένα!
πυροσβέστης
fight for sight!
για την Ουαλία ρε παιδιάααααααααα!
δινοσαυράκι
ιππότες
Μr Tickles από τους μικρούς κυριους/ες
ρινόκεροι
ΣΚΩΤΙΑααααα ! Καταγωγή του άντρα μου να μη φωνάξουμε?! 😉
το αγαπημένο μου! ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙ!!!
Λονδρέζικο λεωφορείο
αεροπλανάκι
Supermen!
#03 House Swap!
(φωτογραφίες είναι από το guardianhomeexchange.co.uk)
Αν με παρακολουθείτε λίγο καιρό θα θυμάστε που είχα ξεκινήσει να αριθμώ κάποιες υπηρεσίες που υπάρχουν εδώ στο UK και που πραγματικά πιστεύω θα μπορούσατε να έρθουν στην Ελλάδα όπως ο Γαλατάς, το Toy Library και η Childminder . Εγώ σας τις περιγράφω κι εσείς κάντε την περεταίρω έρευνα, και υλοποιήστε τις! Αν τις πραγματοποιήσετε οργανωμένα και με μεράκι θα πιάσουν!
Σε τούτο το ποστ θέλω να σας περιγράψω μια υπηρεσία που θα σας κάνει να ανασηκώσετε το φρύδι ολίγον τι! House Swapping είναι ένας τρόπος διακοπών που πάντα είχε πέραση στη κατηγορία ανθρώπων που στις διακοπές τους θέλουν να πάνε σε έναν νέο τόπο, με τις οικογένειές τους ή με μεγάλη παρέα και θέλουν να γευτούν την καθημερινότητα του νέου μέρους. Έτσι λοιπόν αναζητούν μέσω της υπηρεσίας house exchange άλλες οικογένειες που να είναι της ίδιας νοοτροπίας ώστε να μπορέσουν να ανταλλάξουν σπίτια για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα πχ μία, δύο εβδομάδες. Σας φαίνεται περίεργο;
Κι όμως, αν το καλοσκεφτείτε στην Ελλάδα θα μπορούσε να λειτουργήσει άψογα! Ο μέσος Έλληνας έχει κληρονομήσει από κάποιο σπίτι, σε κάποιο μέρος της Ελλάδας. Τελικά καταλήγουμε να πηγαίνουμε σπάνια και πολλές φορές έχει τύχει να θέλουμε να δούμε κι άλλα μέρη. Μέσω μιας τέτοιας ιστοσελίδας θα μπορούσες να ανταλλάξεις τα κλειδιά του πατρικού σου πχ. στη Κρήτη για 2 βδομάδες πχ στη Κέρκυρα και να γνωρίσεις ένα νέο κομμάτι της Ελλάδας. H υπηρεσία εδώ προσφέρεται εγχώρια αλλά και εκτός συνόρων. Έχω γνωρίσει κόσμο που είναι ενθουσιασμένος με αυτού του είδους τις διακοπές. Αισθάνονται σαν να γίνονται κομμάτι του τόπου απλά γιατί δεν είναι σε ξενοδοχείο. Επίσης, ειδικά όταν πρόκειται για οικογένειες, τα έξοδα διαμονής συνήθως είναι τεράστια, οπότε και οι επιλογές είναι περιορισμένες. Συνήθως η ανταλλαγή γίνεται ανάμεσα σε σπίτια παρόμοιου μεγέθους, αλλά αυτό δεν είναι και κανόνας. Αρκεί να συμφωνήσει η άλλη οικογένεια. Μπορεί πχ το σπίτι σας να είναι σε ένα κομμάτι της Ελλάδας ώστε να αναπληρώνει το μέγεθος ή την ποιότητα.
Μερικά παραδείγματα τέτοιου είδους υπηρεσιών που μπορώ να σας δείξω είναι αυτό της πολύ αξιόπιστης εφημερίδας guardian που προσφέρει την υπηρεσία ανα τον κόσμο. Στην Ελλάδα είχε μόλις 4 καταχωρήσεις!
www.guardianhomeexchange.co.uk
Όπως και άλλες
Από ό,τι βλέπω σαν υπηρεσία παρέχουν την ιστοσελίδα με όλες τις καταχωρήσεις. Με μια ετήσια συνδρομή μπορείς να έχεις πρόσβαση στα στοιχεία επικοινωνίας ώστε να προχωρήσεις στην ανταλλαγή σπιτιών.
Μην αρχίσετε να μου λέτε ότι δεν θα λειτουργήσει ποτέ στην Ελλάδα γιατί έχουμε κολλημένα μυαλά όμως! Πολύ απλά δεν το πιστεύω. Οι Βρετανοί είναι μακράν πιο συντηρητικοί από τους Έλληνες. Ειδικά τώρα που έχουν σφήξει τα ζωνάρια πολύς κόσμος ξαφνικά ακούει! Για μια χώρα σαν την Ελλάδα όπου ο καλοκαιρινός ήλιος, η θάλασσα και ο τουρισμός είναι εγγύηση, το μόνο που έχω να πω είναι build it and they will come!
τσιόυ τσίου
είδα και ερωτεύτηκα!
Δε μιλω, απλά σας δείχνω εικόνες από το ψαλίδι και κορδέλα. Για τη βεράντα, κήπο έξω από το παράθυρο, όπου έχετε πρόσβαση στο έξω τελος πάντων. Βάλτε τα μαζί με λίγη τροφή για πουλιά και θα εκπλαγείτε!
Και κάνει και Πασχαλινό Μπαζάαρ απότι βλέπω στη σελίδα της.
All aboard!
“Αν θες μαζί μου έλα και εσύ, δυό πειρατές σε ένα νησί….”
Μία νέα λοιπόν αφιέρωση στις Ελληνίδες μαμάδες που κάποια στιγμή της ζωής τους πήραν τη ΜΕΓΑΛΗ απόφαση, ακολουθώντας την καρδιά τους, την καριέρα τους, το όνειρό τους, να φύγουν από τη μικρή μας Ελλαδίτσα και να ταξιδέψουν. Να απλώσουν τα κλαδιά τους αλλού, σε άλλη χώρα, άλλη πόλη, με νέους φίλους, νέες εικόνες, νέα ήθη και νέα ζωή. Και μαζί τους βέβαια ”κουβαλάνε” στην αγκαλιά τους και ένα μικρό θησαυρό, ένα μικρό φιλαράκι, ένα μικρό ταξιδευτή….. (έτσι ξεκινάει η Πέπη στο blog της μια νέα κατηγορία. Την Μothers On Board! και μάλλον γι αυτό την αγάπησα τόσο γρήγορα!)
Μ’αρέσει να βλέπω ανθρώπους να υλοποιούν ωραίες ιδέες! Είχα δεί το μαγαζάκι του Alice on Board και είχα χαζέψει και μάλιστα έχω σταμπάρει και κάτι πανέμορφο, αλλά αυτό είναι άλλο ποστ. Δεν είχα προσέξει όμως ότι έχει και blog. Και μάλιστα την κατηγορία mothers on board. H Πέπη, ιδιοκτήτρια του Alice on Board επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε να συμμετέχω στις συνεντεύξεις που παίρνει από Ελληνίδες μανούλες που βρίσκονται εκτός των συνόρων.Με μεγάλη χαρά δέχτηκα!
Οι ερωτήσεις πολύ ενδιαφέρουσες και η προσπάθεια, πέρα του ότι μπορεί να φαίνεται glamourous στους αναγνώστες από Ελλάδα, είναι απαραίτητη! Έχουμε ανάγκη να επικοινωνήσουμε! Οι Ελληνίδες μάνες του εξωτερικού είμαστε διασκορπισμένες εδώ κι εκεί. Δεν είμαστε οργανωμένες αφού όπως όλες οι μάνες, δεν έχουμε χρόνο, αλλά, δεν έχουμε ούτε εξειδικευμένο υλικό για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την Ελληνική γλώσσα (αν έχετε βρει κάτι που δεν έχω δει please ενημερώστε με, εννοείται ότι με ενδιαφέρει). Αυτό που μας ενώνει είναι το δικό μας μεγάλωμα εντός των συνόρων. Πάντα έτσι δεν ξεκινάμε σαν γονείς; Προσπαθούμε να θυμηθούμε τι κάναμε εμείς παιδιά. Στην πορεία μπερδεύονται οι δικές μας εμπειρίες με τα νέα ερεθίσματα και τη νέα χώρα. Αυτός ηταν και ο λόγος που ξεκίνησα κάποια στιγμή το άλλο blog Nation Of Two αλλά και γι αυτό έγραψε και το βιβλίο της η Πηνελόπη το Johnny and I (μπείτε και στο μπλογκ της www.pinelopi.wordpress.com). H προσπάθεια είναι να καταγράψουμε κάποια πράγματα από τη δική μας καθημερινότητα και ίσως κάποιοι μεταγενέστερα να βοηθηθούν, να γελάσουν γιατί αναγνωρίζουν καταστάσεις.
Ευχαριστούμε Πέπη για την ιδέα και την πανέμορφη εκτέλεση και ειλικρινά ανυπομονώ να διαβάσω και τις υπόλοιπες συνεντεύξεις και να γνωρίσω και τις άλλες μανούλες εκεί έξω, από όπου κι αν μας στέλνουν τις συνεντεύξεις τους.
Ολόκληρη η συνέντευξη με φωτογραφίες απο την οικογένεια γαϊτανάκι, κάντε κλικ εδώ. Διαβάστε όμως και τις άλλες συνεντεύξεις! Αξίζουν!
Can’t get rid of you!
Μια παλιά αγγλική διαφήμιση που έχει κολλήσει με τον άντρα μου εδώ και χρόνια. Και πού και πού λέμε ο ένας στον άλλο χαμογελώντας: can’t get rid of you…!
Δείτε την εδώ: can’t get rid of you Παρεπιπτόντως το χαμόγελο του μπαμπά στο τέλος είναι τέλειο!
Με το όλο θέμα μετακομιση, όχι μόνο από Ελλάδα Λονδίνο, αλλά και εντος UK ουκ ολίγες φορές, το ξέρουμε, οι φίλοι μας είναι σκόρπιοι. Καλοί φίλοι, πολύ καλοί και σκόρπιοι. Είναι σαν να πήρες μια χούφτα σπόρια για πανέμορφα εξωτικά λουλούδια και να έκλεισες τα μάτια σου σφηχτά και μετά να γύρισες γύρω γύρω από τον εαυτό σου πολλές φορές όπως κάνει ο μικρός μας. Και τότε στη φάση της μεγάλης ζάλης να πέταξες τα σπόρια μακριά σου.
Και τώρα, καθόμαστε στο χώμα μετά τη παραζάλη και βλέπουμε τα χρώματά τους και την ομορφιά τους απο πολύ μακριά. Και στέλνουμε φωτομηνύματα (θέλω κι εγώ i-phone!) και μέηλ και skype και άλλα πολλά που κάνεις μόνο με ανθρώπους που σε κάνουν να γελάς και να παίρνεις δύναμη και είναι πολύ ωραίο αυτό. Είναι όμως αυτό που λέει και η διαφήμιση virtual friends. Και αναστενάζεις γιατί θα ήθελες να είναι «can’t get rid of you» friends. Κι όμως σποράκια σπέρνονται οπου κι αν πας. Νέα εξωτικά λουλούδια που δε θες να χάσεις. Λατρεύω την Άνοιξη! Είναι η πιο ελπιδοφόρα εποχή!
Daffodils
Daffodils by William Wordsworth,
… In vacant or in pensive mood,
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude;
And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils.
ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ ! ΚΑΛΕΣ ΒΟΛΤΕΣ !
ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ!
These boobs are made for milking!
Έχω ξεκινήσει πολλά drafts για το θέμα θηλασμός και λίγο η ζωή, λίγο το ότι εμείς έχουμε φύγει από αυτή τη φάση, ίσως και το ότι ήμουν καινούρια μπλογκερ τότε και δεν ήθελα να ταράξω τα ύδατα, δεν τα δημοσιεύσα ποτέ. Έρχεται όμως η yolina και με εξέφρασε τόσο πολύ που το θεωρώ χρέος μου να αναδημοσιεύσω το άρθρο της. Ίσως να βοηθηθούν κάποιες νέες μανούλες.
Η γνώμη μου για τον θηλασμό και #pestenamefate
Θέλω πολύ καιρό να γράψω για το θηλασμό, γιατί με φρικάρει που ένα θέμα τόσο σοβαρό, τόσο ουσιαστικό και ταυτόχρονα τόσο φυσιολογικό, βρίσκεται στη χώρα μας (αυτή ξέρω, αυτή λέω) σε μία τέτοια αδιανόητη σύγχυση και παίρνει όχι κόσμο, αλλά μαμάδες και μωρά στο λαιμό του.
Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη ήμουν η κλασική περίπτωση που δεν τα κατάφερε, αλλά ήθελε.
Είχα ακούσει πολλά, είχα διαβάσει αρκετά και είχα ξεκινήσει το ταξίδι αγκαζέ με το θηλασμό, με τον αέρα του νικητή. Αλλά ήμουν μόνη. Απελπιστικά μόνη.
……
Το τραγικό λάθος των πρώτων όμως, στην προσπάθεια να προσελκύσουν όλο και περισσότερες μητέρες στο να θηλάσουν αποκλειστικά τα παιδιά τους, είναι ότι εξιδανικεύουν τόσο πολύ αυτή την κατάσταση, που καταλήγουν να προκαλούν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Πείτε την αλήθεια, γαμώτο. Πείτε ότι είναι μεγάλο μανίκι. Πείτε ότι θέλει κόπο, τρομερή θέληση, απόλυτη αφοσίωση, μοναδική συγκέντρωση για να επιτευχθεί ο στόχος. ‘Οτι δεν είναι τραλαλά, τραλαλό, ότι σε κουράζει, σε εξαντλεί και σε απομονώνει, ότι σε θυμώνει και σε απογοητεύει, και ότι δεν ζεις τη ζωή σου όπως και πριν απλά, οπ, τί είναι αυτό εκεί? α, ναι, είναι ένα παιδί κολλημένο στο βυζί.
(μπες να διαβάσεις και τη συνέχεια, είναι απολαυστική)
και καταλήγει:
Στο τέλος της ημέρας κυρίες μου, μας αρέσει ή όχι, είναι ολοφάνερο, γι’αυτό φτιαχτήκαμε.
Καλύτερα να το αποδεχτούμε και ας το συνδυάζουμε ενίοτε με λίγο bar hopping, one night stands και κατάμαυρη γραμμή eye liner.
Τέλεια ανάρτηση!
Coundn’t have said it better, my dear!
γαϊτανακι 